Από μια τόσο ευαίσθητη ποικιλία θα περίμενε κανείς ότι η εκδοχή με τα ελάχιστα θειώδη θα έχει μικρή διάρκεια στο χρόνο. Η πραγματικότητα όχι απλά διαψεύδει αλλά μάλιστα επιβραβεύει την επιμονή του οινοποιείου στους παλαιούς αμπελώνες και τις ελάχιστες παρεμβάσεις, παρουσιάζοντας εξέλιξη πραγματικά υπέροχη.

Η Ρομπόλα δικαίως αναφέρεται ως η κοντέσα του ιονίου. Την έφεραν στην Κεφαλονιά οι Βενετοί περί το 1500μΧ. Είναι ποικιλία ντελικάτη και πολύ ευοξείδωτη, ευαίσθητη σε ασθένειες και αρκετά ιδιόρρυθμη στην καλλιέργειά της, ενώ απαιτεί συνεχή εγρήγορση και λεπτούς χειρισμούς και κατά την οινοποίησή της. Αποτελεί από χρόνια τη βασικότερη ποικιλία της Κεφαλονιάς, με την ζώνη ΠΟΠ να βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στους πρόποδες της οροσειράς του Αίνου και σε υψόμετρο 500-800μ. Στις ημιορεινές περιοχές της ζώνης και σε πλαγιές με πετρώδη, ασβεστολιθικά εδάφη και μεγάλες κλίσεις, η Ρομπόλα αναπτύσσει καλύτερα από οπουδήποτε αλλού τον ευγενή της χαρακτήρα. Μέσα στη ζώνη της Ρομπόλας υπάρχουν μερικά ιδανικά αμπελοτόπια, όπως ορισμένες τοποθεσίες των περιοχών Φαγιάς και Λακομάτια, όπου η σύνθεση του πετρώδους εδάφους τους, η κλίση τους, το υψόμετρο και ο προσανατολισμός του αμπελώνα τους δημιουργούν ένα σπάνιο μικρόκλιμα με βέλτιστες συνθήκες καλλιέργειας για την ποικιλία. Σε αυτές της κακοτράχαλες και άγονες πλαγιές η καλλιέργεια της Ρομπόλας είναι κοπιαστική καθώς πραγματοποιείται αποκλειστικά χειρωνακτικά, ενώ οι εξαιρετικά χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις της δεν ξεπερνούν τα 400-500 kg κάνοντας την καλλιέργειά της ακόμα πιο δύσκολη. Σε αυτά τα σπάνια και χαρισματικά αμπελοτόπια και με σωστή φροντίδα, η κοντέσα μας αναπτύσσει τα μέγιστα του ποιοτικού δυναμικού της, μεταμορφώνεται σε ντίβα και μας ανταμείβει με την μοναδικά υπέροχη φινέτσα της.

Ο Νίκος Πετρακόπουλος για πολλούς είναι ο οραματιστής πίσω από αυτά τα ιδιαίτερα, γεμάτα χαρακτήρα, κρασιά. Για αυτούς που έχουν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά, να επισκεφτούν το οινοποιείο και, πάνω από όλα, τους συγκλονιστικούς αμπελώνες, θα καταλάβουν κάτι διαφορετικό. Ο Νίκος βλέπει τον εαυτό του ως συνεχιστή οικογενειακής παράδοσης αιώνων, και ίσως ως διευθυντή ορχήστρας, μιας και έχει δημιουργήσει μια υπέροχη ομάδα πίσω από αυτές τις σπάνιες ετικέτες. Αρκετές από τις ετικέτες που θα δείτε παρακάτω παράγονται σε μερικές εκατοντάδες φιάλες και μόνο στις χρονιές που το σταφύλι κρίνεται ικανοποιητικής ποιότητας. Όλες οι ετικέτες όμως είναι συναρπαστικές, μοναδικές εκφράσεις του εκπληκτικού τόπου της Κεφαλονιάς.