Ένα γλυκό κόκκινο κρασί από Αγιωργίτικο! Είναι μία έκπληξη? Είναι το ευφάνταστο ενός οινολόγου? Τίποτα απ' τα δύο. Η μακρά παράδοση & οινική ιστορία της Νεμέας μας διδάσκει ότι στην συγκεκριμένη αυτή περιοχή τα γλυκά κρασιά ήταν σημαντικό μέρος - ίσως και το σημαντικότερο - του οινικού γίγνεσθαι. Μάλιστα η σχετικά πρόσφατη περί των οίνων νομοθεσία αναγνώρισε το δικαίωμα παραγωγής οίνων ερυθρών γλυκών ΟΠΑΠ Νεμέας, ένα δικαίωμα που μέχρι σήμερα είχαμε αγνοήσει... και μαζί μ' αυτό είχαμε ξεχάσει την γλυκιά πλευρά του Αγιωργίτικου...

Έτσι λοιπόν η Γαία Οινοποιητική το αποφάσισε. Αφού διαλέξουν με προσοχή μεγάλη το κατάλληλο Αγιωργίτικο - που πρέπει να είναι υγιέστατο & πολύ ώριμο - το τρυγούνε & το απλώνουν στον ήλιο του Οκτώβρη για ν' αφυδατωθεί σιγά - σιγά. Μια άσκηση δύσκολη γιατί οι πιθανές βροχές & η βραδινή υγρασία δεν είναι σύμμαχοι στην προσπάθεια.

Μετά από 3-4 βδομάδες αγωνίας θα μαζέψουνε τα μισοσταφιδιασμένα σταφύλια και θα τα πιέσουν εξαντλητικά μέχρι να παραδώσουν και την τελευταία σταγόνα μούστου. Η διαδικασία κρατάει παραπάνω από έξι ώρες... και καταλήγει σε μια πολύ μικρή ποσότητα μούστου. Να φανταστείτε ότι 5,000 kg σταφυλιού οριακά φτάνουν για να δώσουν μόλις 1,800 lit μούστου...!

Στη συνέχεια ο συμπυκνωμένος μούστος θα ξεκινήσει να ζυμώνεται αργά & δύσκολα. Κάποια στιγμή η ζύμωση θα σταματήσει από μόνη της γιατί η συνύπαρξη σακχάρων & αλκοόλης δεν επιτρέπει στις ζύμες να συνεχίσουν μέχρι τέλους το έργο τους. Έτσι αποκτούμε ένα νέο γλυκό κρασί σταθεροποιημένο με τον πλέον φυσικό τρόπο.

Το νέο κρασί έχει έντονα χαρακτηριστικά ώριμης φράουλας & σταφίδας. Θα το "ξεχάσουμε" όμως για τα επόμενα 5 χρόνια μέσα σε μικρά, παλιά, Γαλλικά δρύινα βαρέλια όπου το οξυγόνο αργά-αργά θα προικίσει τον "ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ" με ένα πιο σοβαρό & σύνθετο πρόσωπο.