Περίεργη μουσική βγάζει ο αέρας σήμερα,
με μια δυναμική κι έναν λυγμό σχεδόν σαν μοιρολόι.
Τριγυρίζει στα αυτιά μου και κινείται γρήγορα
για να γυρίσει με καινούριους αγέρες,
ανανεωμένους, φριχτούς,
σαν φωνές άλλου κόσμου που εκλιπαρούν
ουρλιάζοντας «βοήθεια».

Λεπτές κουρτίνες που ανοιγοκλείνουν βιαστικά
στα μουλωχτά και απροειδοποίητα
έρχεται και φεύγει το φως του ήλιου.
Μη ζητάς τώρα να γίνω εγώ ο ίσκιος
στο δικό σου φως που με πίστεψε
σαν άγνωστο θεό του.