Φανταστικό ζώο, κοινό σε όλες τις μυθολογίες και παρόν μέχρι και στη χριστιανική εικονογραφία, ο δράκοντας δεν έχει, μολαταύτα, τίποτε από ένα μακρινό μύθο: είναι το σύμβολο των ενστικτωδών δυνάμεων του ανθρώπου. Και όλη η περιπέτεια της πνευματικής ζωής συνίσταται στο να δαμάζει, να εξημερώνει και να κατευθύνει αυτές τις δυνάμεις για να τις χρησιμοποιήσει σαν μέσα προώθησης προς τις υψηλές κορυφές του πνεύματος. Γιατί αν αυτό το τέρας με ουρά φιδιού που ξερνά φλόγες έχει επίσης φτερά, είναι η απόδειξη πως οι δυνάμεις που ενσαρκώνει έχουν έναν πνευματικό προορισμό. «Η σεξουαλική δύναμη είναι μια ενέργεια που μπορούμε να τη συγκρίνουμε με το πετρέλαιο, λέει ο Δάσκαλος Omraam Mikhael Aivanhov, οι αμαθείς και αδέξιοι καίγονται - αυτή η δύναμη καίει την πεμπτουσία τους - ενώ αυτοί που ξέρουν να τη χρησιμοποιούν, οι Μύστες, πετούν στο διάστημα». Αυτό είναι το νόημα του φτερωτού Δράκοντα.