Και, καθώς το φως του ήλιου δεν μπορούσε να ικανοποιήσει την πείνα του, άρχισε να τρώει ό,τι περνούσε από μπροστά του για να την κατευνάσει.

Και τι δεν έφαγε! Κάμπιες και πεταλούδες, μάγισσες κι αεροπλάνα, ακόμα και γυμναστές, αγγέλους κι ιπτάμενα μαμούθ. Με όσα έβαζε στο στόμα του, μεγάλωνε κάθε φορά και λίγο παραπάνω. Κατάφερε, όμως, άραγε, επιτέλους να χορτάσει;

Ο Βραζιλιάνος Ρενάτο Μορικόνι, λάτρης των αναπάντεχων εξελίξεων, καταπιάνεται με μια εξωπραγματική ιστορία, με πρωταγωνιστή ένα σαρκοφάγο φυτό που στο γύρισμα κάθε σελίδας μεγαλώνει όλο και περισσότερο καταβροχθίζοντας ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς!

Η ιδέα για το εικονογραφημένο βιβλίο Ένα φυτό πολύ πεινασμένο προέκυψε εντελώς απρόσμενα, όταν ο φίλος του συγγραφέα, Πάουλο, ιδιοκτήτης ενός χορτοφαγικού εστιατορίου, κατάπιε μια μύγα ενώ χασμουριόταν. Έχοντας αυτή τη σκηνή κατά νου, ο Μορικόνι άρχισε να αναλογίζεται τι γνωρίζουμε και τι αγνοούμε, και πώς αυτά τα πράγματα μπορούν να επηρεάσουν την αντίληψή μας για τον κόσμο γύρω μας. Έτσι δημιούργησε ένα φυτό τόσο πεινασμένο όσο η κάμπια του Έρικ Καρλ, με μια οπτική αφήγηση που θα μαγέψει μικρούς και μεγάλους.

Συνεπής με την πεποίθησή του ότι «τα παιδιά είναι συχνά καλύτεροι “αναγνώστες” εικόνων από τους ενήλικες» (Κόκκινη Αλεπού), δίνει βάση ακόμα μια φορά σε πολύχρωμα μεγάλα σχέδια που καταλαμβάνουν σελίδες ολόκληρες και μας μεταφέρουν στο πεινασμένο σύμπαν του σαρκοφάγου αυτού φυτού, που τίποτα δεν φαίνεται ικανό να το σταματήσει... Ή μήπως δεν είναι έτσι;