Η Αξός, ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς της Καππαδοκίας, οι άνθρωποί της και οι συνήθειές τους, η αγωνία της εγκατάλειψης της πατρογονικής γης, η περιπέτεια της μεταφοράς από τη Μερσίνα στα λιμάνια της Ελλάδας, η διασπορά και η προσπάθεια για μια νέα αρχή στις νέες πατρίδες είναι το αντικείμενο αυτής της εργασίας. Ως αντιπροσωπευτικά δείγματα εγκατάστασης των Αξενών στην Ελλάδα επιλέχθηκαν τα χωριά Αξός Γιαννιτσών και Χρυσή Αλμωπίας. Μέσα από τα αρχεία και τις αναμνήσεις των Αξενών πρώτης και δεύτερης γενιάς περιγράφονται οι δυσκολίες, οι ελπίδες και ο αγώνας για επιβίωση αλλά και η νοσταλγία για τη χαμένη πατρίδα.