Κακός μπελάς αυτό το ζωγραφιλίκι», άκουσα αργότερα τον μπαμπά να λέει.
«Ίσως να μην έχεις δίκιο», είπε η μαμά. «Ο παππούς του μια χαρά τα κατάφερε».
«Ο παππούς του έχει ταλέντο. Ο γιος μας όμως; Μην κοροϊδευόμαστε!»
Ώστε αυτό πίστευε ο μπαμπάς για μένα; Ξαφνικά ένιωσα σαν να με είχε πατήσει τρένο, και τότε όλες οι σκέψεις που έκανα κατά καιρούς φούντωσαν: Δε θα τα καταφέρεις, θα τους απογοητεύσεις όλους, παράτα τα.
Ωστόσο ο παππούς μου είχε άλλη γνώμη.
«Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός».
Εγώ δεν ήμουν καθόλου σίγουρος όμως. Μέχρι τη στιγμή που, βγαίνοντας από το σπίτι, πρόσεξα ένα ξύλινο κουτί με έναν φάκελο που έγραφε Ακρως Εμπιστευτικό!