Σε μια εποχή που η αθωότητα και η αλληλεγγύη γίνονται έννοιες υπό εξαφάνιση, το βιβλίο της Catherine Ryan Hyde ταράζει τα νερά και ξυπνάει τους υπνοβάτες της καθημερινότητας. Σε μια εποχή που κατακλύζεται από μεθοδολογίες, τεχνικές, υπολογισμούς και προγράμματα, γινόμαστε βουβοί μάρτυρες της απογύμνωσης της ζωής μας από συναισθήματα και πρωταρχικές αξίες. Ο κυνισμός διαδίδεται και μας κυριεύει επικίνδυνα, σπρώχνοντας στην άκρη το φρουρό της ψυχικής μας ισορροπίας: τη συνειδητή επικοινωνία με τους άλλους. Σ' αυτή την εποχή, κάθε υπόμνηση της αγαθής και έντιμης ανθρώπινης φύσης είναι τόσο ευπρόσδεκτη που θα έπρεπε να αναρωτηθούμε γιατί δεν είναι συχνότερη.

Τρεις απλοί άνθρωποι που προσπαθούν να ξεπεράσουν τις αβεβαιότητες και τις ανασφάλειες που τους δημιούργησε η ατυχία τους, κατορθώνουν να ενώσουν την αισιοδοξία τους και ν' αλλάξουν τη συμπεριφορά των άλλων παρακινώντας τους να μεταδώσουν παραπέρα την καλοτυχία που τους συμβαίνει. Ένα δωδεκάχρονο αγόρι, η μητέρα του και ο δάσκαλος του είναι το τρίπολο αυτής της θετικής ενέργειας που διαχέεται πολλαπλασιαστικά στον κόσμο.

Ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ο Τρέβορ έχει μια πολύ απλή ιδέα: κάνε κάτι καλό για τρεις ανθρώπους, πες τους απλώς να το ξεπληρώσουν σε άλλους τρεις. Έτσι θα έχεις βοηθήσει εννέα. Ο Τρέβορ το 'χει νιώσει στο πετσί του: Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε και η μάνα του, η Αρλίν, παλεύει με τον αλκοολισμό, τις λαθεμένες επιλογές αντρών και την απόγνωση. Ο Τρέβορ βρίσκει έμπνευση στον καινούργιο του δάσκαλο, τον Ρούμπεν Σεντ Κλερ, βετεράνο του Βιετνάμ, που τα εσωτερικά του τραύματα είναι βαθύτερα από τα εξωτερικά.

Η Hyde διηγείται την ιστορία από πολλές διαφορετικές πλευρές, χρησιμοποιώντας γράμματα, ημερολόγια, διηγήσεις, σε πρώτο και τρίτο πρόσωπο, των ανθρώπων που ο Τρέβορ βοήθησε.