Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ (9 Δεκεμβρίου 2015 έως 7 Φεβρουαρίου 2016).

Το αυτοκίνητο και η φωτογραφία αποτελούν συναρπαστικές τεχνολογίες που απογειώθηκαν στην πορεία του 20ού αιώνα, συμβολίζοντας την ακμή των μητροπόλεων, την καινοτομία της μηχανής, την ιδιότυπη πανταχού παρουσία, συμβάλλοντας στην κατάκτηση του χώρου και τη συρρίκνωση του χρόνου, στην παράξενη σύζευξη του ιδιωτικού με το δημόσιο. Το αυτοκίνητο επιτάχυνε, ως ισχυρός κινητήρας, τον τροχό της νεωτερικότητας απέναντι στη φαινομενικά στατική παράδοση. Ως αγαθό παράγεται μαζικά, φέρει εθνικές, ιστορικές και κοινωνικές συνδηλώσεις, αποτελεί συχνά τεχνούργημα υψηλής αισθητικής και τεχνολογίας.

Όμοια, η φωτογραφία συνιστά εκλεκτικό συνδυασμό αισθητικής και τεχνολογίας που ευνοεί μια πληθωρική κυκλοφορία εικόνων, επηρεάζοντας βαθιά τις ιδέες και τις συμπεριφορές. Τόσο η φωτογραφία όσο και το αυτοκίνητο χάραξαν ανεξίτηλα τη ζωή του ’ρι Γεωργίου. Αυτά τα δύο εξάλλου υπήρξαν αξεχώριστα στη ζωή του ήδη από την εφηβεία, αν όχι από τα άγουρα παιδικά του χρόνια. Κάποια στιγμή, σε ώριμη ηλικία, συνειδητοποιεί ο ίδιος πως, μέσα στο αναρίθμητο των φωτογραφικών του λήψεων, το αυτοκίνητο κατέχει μια ξεχωριστή θέση. Γεννιέται έτσι η φωτογραφική συλλογή που παρουσιάζεται με αυτήν την έκδοση.

Οι φωτογραφίες του Γεωργίου δεν αποτελούν απαστράπτοντα διαφημιστικά προώθησης της αυτοκινητοβιομηχανίας. Αντίθετα, είναι «αυτοβιογραφικές»: φωτίζουν τις συνθήκες, το περιβάλλον, την εποχή ή τη μηχανή με την οποία τραβήχτηκαν. Ο φωτογράφος άλλοτε φιλοτεχνεί καλαίσθητα πορτρέτα αυτοκινήτων? άλλοτε πάλι διακρίνει την αντίστιξη με το αστικό ή φυσικό περιβάλλον όπου αυτά σταθμεύουν εφήμερα? συλλαμβάνει πολλαπλότητες αυτοκινήτων ή αφήνεται στη λεπτή ή εκρηκτική χρωματική ατμόσφαιρα που σχηματίζουν.

Διαρκής είναι στις φωτογραφίες η συνομιλία του ύφους των αυτοκινήτων με εκείνο του δημόσιου χώρου, η ώσμωση του παλιού με το σύγχρονο, καθώς ο φωτογράφος κινείται από πόλη σε πόλη, από χώρα σε χώρα ή δρασκελίζει τα κατώφλια των δεκαετιών. Το Ωτο μπιο γκραφί χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο ως οδηγό για να περιηγηθεί την ανεξάντλητα περίπλοκη αστική συνθήκη.