«Γιατί να τύχει σε μένα»; Αυτό είναι το πρώτο εύλογο ερώτημα του ανθρώπινου νου, μπροστά στη θέα κάποιων ξαφνικών δεινών. Δεν μπορούμε να επεξεργαστούμε τις συγκυρίες, δεν τηρείται η συνέχεια και η συνέπεια με τον τρόπο που μάθαμε να σκεπτόμαστε λογικά και να καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα.

Το ίδιο αναρωτιόμαστε και για ό,τι καλό μας προκύψει;

«Όχι, σχεδόν ποτέ!». Οι συγκυρίες όμως πολύ πιθανό να είναι οι ίδιες, ή κάπως παρόμοιες. Είναι και πάλι αυτό το κάτι, που ονομάζουμε τυχαίο.

Οι τρεις ηρωίδες μας, βρίσκονται σε ένα διάλειμμα από την σύγχρονη ζωή τους και εμπνευσμένες από την αγάπη και τις εμπειρίες τους, το συναισθάνονται βαθιά καθώς πίνουν το τσάι τους στον κήπο, μέσα στον ανοιχτό αέρα.