Οι Τρεις Διάλογοι είναι τρία μικρά κείμενα σε διαλογική μορφή, που βασίζονται στις συζητήσεις ανάμεσα στον Μπέκετ και τον κριτικό και ιστορικό τέχνης Ζορζ Ντιτουί. Η εμβληματική διατύπωση της καλλιτεχνικής έκφρασης από τον Μπέκετ, «η έκφραση πως δεν υπάρχει τίποτα να εκφραστεί, τίποτα με το οποίο να εκφραστεί, τίποτα από το οποίο να εκφραστεί, καμία δύναμη να εκφραστεί, καμία επιθυμία να εκφράσει, μαζί με την υποχρέωση να εκφράσει», αποτελεί το βασικό νήμα που ξεδιπλώνει μια μοναδική διαλογική σκέψη για τρεις μεγάλους ζωγράφους του 20ού αιώνα, τους Πιέρ Ταλ Κοτ, Αντρέ Μασόν και Μπραμ βαν Βέλντε, αντίστοιχα.

Στην παρούσα έκδοση, Οι Τρεις Διάλογοι συμπληρώνονται από την Εικόνα, ένα παραδειγματικό κείμενο για τον αισθητικό σχηματισμό της εικόνας μέσω της γραφής και κατά προέκταση της εικαστικής διάστασης που φέρει η γραφή του Μπέκετ, αλλά και, γενικότερα, για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να υπάρξει η δημιουργία μιας εικόνας μέσω λέξεων. Η συνδυαστική ανάγνωση των Τριών Διαλόγων και της Εικόνας παρέχει μια προνομιακή πρόσβαση στη δημιουργική εμπλοκή του Μπέκετ με τη φιλοσοφία, την ιστορία και τη θεωρία της τέχνης, προκειμένου να διατυπωθεί τελικά μια αισθητική θεωρία η οποία να μπορεί να υποστηρίξει μια αισθητική πρακτική της λέξης. Αυτό είναι που επιχειρεί και δύο δεκαετίες νωρίτερα, σε πολύ νεαρή ηλικία, στο δοκίμιό του για τον Προυστ.

Η πλαστική πολλαπλότητα, η εμπειρία μέσω των αισθήσεων και ο διαμεσολαβητικός ρόλος των λέξεων στην προσέγγιση, απόδοση και κατανόηση των διαφορετικών εκδοχών και σχηματισμών του συναισθήματος βρίσκονται στην καρδιά των αναζητήσεων του Μπέκετ. Από αυτή την άποψη, τα κείμενα της παρούσας έκδοσης προδιαγράφουν και μια εναλλακτική δυνατότητα προσέγγισής τους: ως μιας οπτικής αίσθησης που, μετατοπίζοντας το νόημα μέσα από την αναστολή του, επιτρέπει την πρόσβαση σε ένα αδύνατο τοπίο, αυτό της μπεκετικής αισθητικής σκέψης.