Ένας ανώνυμος τοπογράφος από τη Βοστώνη θα βρεθεί στα περίχωρα του ’ρκαμ για τις ανάγκες της κατασκευής ενός νέου φράγματος. Η περιοχή έχει κάτι το δυσοίωνο που τον αναστατώνει. Κι η ταραχή του μεγαλώνει περισσότερο όταν ένας μοναχικός γέροντας αρχίζει να του μιλά για τις «παράξενες μέρες» και τον «τεφρό ξερότοπο».

Υπόδειγμα ατμοσφαιρικής γραφής ή «χαμηλόφωνο πεζοποίημα», το Χρώμα που ήρθε από το διάστημα εγκαινιάζει την ώριμη συγγραφική περίοδο του Χ. Φ. Λάβκραφτ. Εδώ ο φορέας της καταστροφής δεν είναι κάποιος μοχθηρός υπερφυσικός θηρευτής. Το ολέθριο «χρώμα» δεν ανταγωνίζεται τους ανθρώπους. Ακυρώνει την ύπαρξή τους μέσω της δικής του παρουσίας.