ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΝΩΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ

«Συνάξεις μαγισσών, νυχτερινές συνωμοσίες εξεγερμένων, σεληνιακοί χοροί, αναστεναγμοί εραστών απαγορευμένοι, βρήκαν καταφύγιο στο γκρεμισμένο πια χοροστάσι της Αριάδνης. Κι η Αριάδνη; Η Αριάδνη έγινε Μάγισσα, έγινε αυτή για την οποία στήνονται οι πυρές. Έγινε αυτή που χορεύει στη φωτιά. Αυτή που με τη φωτιά χορεύει. Έκαναν τα πάντα για να την κάψουν. Αλλά ξέχασαν πως ήταν φλόγα».

«... το χοροστάσι που κατασκεύασε ο Δαίδαλος για την Αριάδνη, είναι ήδη η γραφή. Φαίνεται πως η εναρκτήρια κίνηση της γραφής εμπεριέχεται ήδη στον αινιγματικό, γοητευτικό αναδιπλασιασμό που πρωτοσυναντάμε στις Γραμμικές γραφές (κατά πάσα πιθανότητα και στην Κρητική Ιερογλυφική) και που μοιάζει με μια κίνηση χορευτικής αναδίπλωσης των συλλαβών»...