"Γνώρισα τον Σλάβα το 1977, όταν ήταν νεαρό στέλεχος της Κα Γκε Μπε, επιφορτισμένος με τους Λατινοαμερικάνους που μαθαίναμε την τέχνη του πολέμου. Ο Σλάβα ήταν σκληρός αξιωματικός, αμείλικτος στις τιμωρίες του, με αθλητικό παράστημα και μαλλιά σαν αλμπίνου. Τώρα τον είχα απέναντί μου, στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, μεταλλαγμένο σε χοντρό αλκοολικό, και με δυνάμεις που έφταναν ίσα ίσα να σηκώνει το Rolex που άστραφτε στον αριστερό καρπό του".

Αποτραβηγμένος από τα εγκόσμια, ο Χουάν Μπελμόντε, ο παλαίμαχος επαναστάτης με το "όνομα ταυρομάχου", ο ελεύθερος σκοπευτής που εκπαιδεύτηκε στην καλύτερη στρατιωτική σχολή της Σοβιετικής Ένωσης, καλείται να επανέλθει στη δράση για να σκοτώσει έναν βασανιστή της Χούντας του Πινοτσέτ που εκτίει ποινή ισοβίων σε μια φυλακή πολυτελείας. Η απάντηση στο αστυνομικό ερώτημα αν θα τον σκοτώσει, είναι στο μυαλό του συγγραφέα. Η απάντηση στο ηθικό ερώτημα αν πρέπει να τον σκοτώσει (στο οποίο ο Σεπούλβεδα έχει δηλώσει ότι αδυνατεί ν' απαντήσει), σ' αυτό τον αναγνώστη.