Οι νέες τεχνολογίες και η ιατρική υπόσχονται σήμερα όλο και περισσότερα στον θεραπευτικό τομέα, ενώ παράλληλα διαφοροποιείται, έως και αναιρείται η θέση του φυσικού και του συμβολικού σώματος. Είναι ένα ερώτημα που οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου, ξεκινώντας από την ιατρική πρακτική ή την ψυχαναλυτική κλινική τους, προσεγγίζουν με βάση τρεις άξονες: α) τη διαπίστωση ότι η σύγχρονη ιατρική, παρά τις εξαιρετικές καινοτομίες της, φαίνεται να αγνοεί όλο και περισσότερο το ενορμητικό σώμα• β) την αλλαγή της σχέσης με το σώμα που συνεπάγεται η αυξανόμενη μακροζωία, ιδιαιτέρως στην περίπτωση ασθενών με σοβαρά νοσήματα• γ) το ερώτημα των σχέσεων μεταξύ της κρίσης του σώματος στη σύγχρονη εποχή και της κρίσης του συμβολικού.

Η αναπαράσταση του σώματος στα διαφημιστικά μηνύματα ή σε ορισμένα έργα τέχνης και γενικότερα το σώμα, έως τις καταναγκαστικές συμπεριφορές που το καταστρέφουν, αναδεικνύουν έναν νέο τύπο δυσφορίας, ο οποίος προδίδει φαινόμενα ανάφλεξης της απόλαυσης.

Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να γίνει ένα ερέθισμα για να σκεφτούμε ποια αντίληψη θέλουμε να έχουμε για το σώμα μας, ποια θέλουμε να είναι η χρήση του, και ποια θέση προσδοκούμε να του αναγνωρίσουμε στο πλαίσιο των αξιών της κοινωνίας που χτίζουμε σήμερα.