Ο Γιάννης Μπαστούνης μιλά τη δική του γλώσσα. Οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο παρά μόνο για την ευτυχία που αυτός τους προσφέρει. Δίνουν τα πάντα -από τη μικρή χαρά μιας εκδρομής, μέχρι τα κόκαλα των πεθαμένων τους, και ακόμη τα ίδια τους τα μέλη- για ν' αποκτήσουν από τον Μπαστούνη χρήματα.
Αυτός όμως δε θα ζητήσει κανενός είδους αντάλλαγμα· του αρκεί η απόδειξη ότι οι άνθρωποι είναιδέσμιοι των αναγκών τους και δούλοι των χρημάτων του.
Κι όταν τελικά αποδειχτεί πόσο μακριά βρίσκονται απ' τα οράματά τους, ο Μπαστούνης θα φύγει από την πόλη χωρίς εξήγηση, ακριβώς όπως ήρθε.