Η νεράιδα Μάργκω ήταν χαμογελαστή και ευτυχισμένη, όχι όμως και οι αδελφές της που απολάμβαναν τις ανέσεις, τα αμέτρητα ταξίδια και τα άφθονα υλικά αγαθά αλλά μόνο για λίγο. Έπειτα, η χαρά έδινε τη θέση της στην γκρίνια, τη μοναξιά και τα νεύρα.
Όμως, δεν ήταν μόνο οι δικοί της που ένιωθαν λυπημένοι... Στα χαρτάκια με τις ευχές μικρών και μεγάλων, που άφηναν τις νύχτες στο δάσος τα πουλιά, έβρισκε την ίδια δυστυχία.
Έσπαγε το κεφάλι της να βρει μια λύση. Δεν ήθελε να βλέπει άλλο πια λυπημένα πρόσωπα.
Τη μέρα όμως που άκουσε δυο πουλιά να μιλούν για τη δυστυχία του κόσμου, αποφάσισε να τα πλησιάσει και κάτι... άλλαξε.
Τι σκαρφίστηκαν οι τρεις φίλοι;
Ποιος ξέρει... Το σίγουρα πάντως είναι πως έκαναν κάτι σπουδαίο, καθώς από την επομένη, όσοι δοκίμαζαν το δημιούργημά τους, "το ποτό της χαράς", άλλαζαν ξαφνικά και με τρόπο μαγικό τη διάθεσή τους.