«Το καταραμένο παιδί» του Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799-1850) αποτελεί μέρος των «Φιλοσοφικών μελετών» της Ανθρώπινης Κωμωδίας. Ο συγγραφέας, έχοντας για φόντο τους γαλλικούς θρησκευτικούς πολέμους στο τέλος του 16ου αιώνα, μας παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα οικογενειακή και ερωτική δραματική νουβέλα.

Ο φιλόδοξος κόμης ντ’ Ερουβίλ έχει απειλήσει πως, αν η γυναίκα του γεννήσει νωρίτερα από το προβλεπόμενο, θα σκοτώσει κι αυτήν και το παιδί , καθώς τίθεται ζήτημα για την τιμή του, αφού γνωρίζει πως εκείνη ήταν ερωτευμένη με άλλον άντρα, πριν προχωρήσει στον κανονισμένο από την οικογένειά της γάμο με τον κόμη. Αλίμονο! Ο Ετιέν γεννιέται πρόωρα και ονομάζεται «καταραμένος».

Ο συγγραφέας επιλέγει μια σκοτεινή περίοδο της γαλλικής ιστορίας για να στηλιτεύσει υπάρχουσες μεσαιωνικές αντιλήψεις, κοινωνικά στερεότυπα, νουθετήσεις, οικογενειακό επεμβατισμό και χειραγώγηση, που έχουν ως αποκλειστικό κίνητρο ενστικτώδεις και πρωτόγονες φιλοδοξίες και αντιλήψεις, βαθιά ριζωμένες από την απαρχή του ανθρώπινου γένους.