Νοσταλγώντας παράφορα τις εκστατικές θεάσεις που σημάδεψαν την ψυχή του κατά τη συνθήκη της προΰπαρξής της, ο σουφιστής Ρουζμπεάν αναζητά με πάθος τα ίχνη του αρχετυπικού Κάλλους στους "μάρτυρες ενατένισης", τα όντα της ομορφιάς, στα οποία επιφαίνονται οι θεϊκές Ιδιότητες. Ανασαίνοντας την ευωδιά των ρόδων που αναδίδει το άγγιγμα της ψυχής της "Αιώνιας Αγαπημένης", πίνοντας από το κύπελλο των μεθυστικών ενατενίσεών της, μελωδώντας με το αηδόνι του πόθου του την υπέρμετρη λατρεία του για το πρόσωπό της, ο ερωτευμένος σουφιστής ακολουθεί, μέσα από τη διαπαιδαγώγηση του ανθρώπινου έρωτα, το μονοπάτι ενός μυστικού οδοιπορικού που τον οδηγεί στην τελειοποίηση του θεϊκού έρωτα: εκεί όπου θα βιώσει την ενότητα έρωτα, εραστή και ερώμενου, στην απέραντη θάλασσα της μυστικής ένωσης με το θεϊκό Ον, το οποίο αποτείνεται στο βλέμμα του με την "ωραιότερη από τις μορφές".

Ένας από τους τολμηρότερους εκφραστές της μυστικής θεοσοφίας της Περσίας, ο ιδρυτής του δόγματος των "Πιστών του έρωτα" Ρουζμπεάν, μας μυσταγωγεί, μέσω της εκστατικής γραφής του, στο σύμπαν μιας οντολογίας του έρωτα στην υψηλότερη εκδοχή του, φέρνοντάς μας σε επαφή με το πιο μύχιο και υποσχετικό μυστικό της ύπαρξής μας.