ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΒΙΟΗΘΙΚΗΣ

Η βιοηθική επέχει το ρόλο γέφυρας που επιχειρεί να συνδέει και να φέρνει σε αρμονία το επιστημονικά εφικτό με το ηθικά ορθό. Και δσο περισσότερο το επιστημονικά εφικτό επεκτείνεται σε επεμβάσεις που αφορούν ακόμα και στις πλέον ευαίσθητες εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου, τόσο περισσότερο γίνεται κατανοητή η ανάγκη μιας ηθικής αξιολόγησης των επεμβάσεων αυτών. Τι είναι όμως ηθικά ορθό, ποια είναι τα κριτήριά του; Πώς μπορούμε να κρίνουμε, αν αυτό που καθιστά η επιστήμη εφικτό είναι όντως χρήσιμο και ωφέλιμο για τον άνθρωπο; Τα ερωτήματα αυτά απασχολούν σήμερα έντονα τις επιστήμες και την κοινωνία και αποτελούν αντικείμενο ενός ευρύτατου διεπιστημονικού διαλόγου. Ο προβληματισμός αυτός για τη βιοηθική απασχόλησε και την πρόσφατα πραγματοποιηθείσα Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία, μεταξύ άλλων, προέβαλε τις ηθικές αρχές του σεβασμού στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου και στη δημιουργία του Θεού και επισήμανε τη σημασία μιας ορθόδοξης βιοηθικής προσέγγισης.

Μια τέτοια προσέγγιση επιχειρείται στο παρόν έργο με την προσδοκία να αναδείξει τον ορθόδοξο ηθικό προβληματισμό και με την πεποίθηση ότι η ορθόδοξη θεολογία μπορεί να συμβάλει εποικοδομητικά στο σχετικό διεπιστημονικό διάλογο. Από την άποψη αυτή εξετάζονται, μεταξύ άλλων, σημαντικά θέματα της βιοηθικής, όπως είναι η έκτρωση, οι διάφορες μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, η κλωνοποίηση, το AIDS και η ευθανασία.