Με τον πέμπτο τόμο κλείνει ένας κύκλος εργασίας πάνω στη διερεύνηση του ελληνικού φανταστικού διηγήματος, του οποίου η αναζήτηση στο σώμα της εγχώριας λογοτεχνίας επεφύλαξε και πάλι έντονες συγκινήσεις με τους νέους ερεθιστικούς καρπούς που έφερε στο προσκήνιό της. Απόδειξε παράλληλα για μια ακόμη φορά -και το επιβεβαίωσε- ότι ως είδος δημιουργικής γραφής είναι ένας ζωντανός, ερεθιστικός, προκλητικός και "αναρχικός". Λόγος, που μπορεί να σταθεί επάξια πλάι στον ανάλογο ρεαλιστικό, αποκαλύπτοντας όχι μόνο τον Αλλο Εαυτό, έκφραση του οποίου είναι, αλλά, κυρίως, τη δυναμικότητα και το εύρος της φαντασίας.