Η χρυσή δεκαετία του 1980 στη Σοσιαλιστική Γιουγκοσλαβία ήταν μια περίεργη εποχή, όπου η χώρα αναμφισβήτητα είχε αρχίσει την καθοδική της πορεία προς τη διάσπαση, αλλά τα αιματηρά χρόνια που θα ακολουθούσαν φαίνονταν ακόμη μακρινά.

Από την άλλη, υπήρξε μια περίοδος πρωτοφανούς ελευθερίας σκέψης και περιπλανήσεων, αντιφρονούντων κινημάτων, μεθυστικής μουσικής και έντονων λογοτεχνικών αναζητήσεων. Όπως επίσης και μια εποχή στην οποία το κράτος είχε ισχυρή επιρροή στις ζωές των πολιτών, κυρίως μέσα από τις υπηρεσίες ασφαλείας και το δίκτυο των πληροφοριοδοτών.

Βρισκόμαστε στο 1985 και ο Ανταμ, καθηγητής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα, αποφασίζει να γράψει ξανά μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια. Η ’ννα είναι η επιμελήτρια που αναλαμβάνει το μυθιστόρημά του: Το αριστούργημα. Η σχέση των πρωταγωνιστών σύντομα ξεπερνά τα επαγγελματικά όρια και περιπλέκεται σε έναν έντονο, παράνομο δεσμό.

Αλλά ο Ανταμ κινείται σε κύκλους αντιφρονούντων και η Αννα χρωστά την πολυπόθητη θέση της στον μεγαλύτερο κρατικό εκδοτικό οίκο της χώρας στις επαφές της με τη σκοτεινή πλευρά της κυβέρνησης. Το αριστούργημα είναι μια ιστορία αγάπης που συνταράσσει τις ζωές των πρωταγωνιστών της ιστορίας όσο και ένα πολιτικό δράμα που αποτυπώνει την ατμόσφαιρα στη Σλοβενία εκείνης της εποχής.