...στα μέσα του πολύπτυχου 20ού κομβικού αιώνα...
ανάμεσα στις Μεσογειόβρεχτες απολήξεις της Ελληνικής γης και στην ωκεάνια χώρα των καγκουρό...
ανάμεσα στην αιγαιοπελαγίτικη αστροφεγγιά και στον "Σταυρό του Νότου"...
ανάμεσα στον "τροπικό του Καρκίνου" και στον "τροπικό του Αιγόκερω"...
ανάμεσα σε μονοπάτια αναπτερωτικής χαράς και καταθλιπτικής λύπης...
ανάμεσα στην Ελλάδα του μισεμού και στην Ελλάδα του νόστου...
ανάμεσα στο μαράζι της φτώχειας και στην ελπίδα του πλούτου...
ανάμεσα σε δυο πνιγμούς, θανάτου έναν κι έναν ζωής...
απλώνεται με γνήσια ευαισθησία αντάμα με βιωματικό ρεαλισμό τόση...
μα τόση ομορφιά ψυχής, αριστοτεχνικά κεντημένη, σαν γύρω από θεσπέσιο αμάραντο λουλούδι στο πρόσωπο μιας πάγκαλης Ελληνοπούλας, απέριττο εγκώμιο στον έρωτα λιτός ύμνος στην αγάπη...
Ι. Δ. Γιαννικόπουλος