Δε θέλω άλλο να είμαι σκίουρος. Βαρέθηκα!
Εξάλλου, υπάρχει κανείς που θα ήθελε να γίνει σκίουρος;
Αν με ρωτούσαν τι θα ήθελα να είμαι, θα διάλεγα κάτι άλλο.

Στη σειρά του Ολιβιέ Ταλλέκ πρωταγωνιστεί ένα σκιουράκι που «μιλάει» με πολύ χιούμορ -και χωρίς διδακτισμό- για αξίες και συμπεριφορές. Στο «Δικό μου δέντρο», το σκιουράκι αποφασίζει ότι «αυτό το δέντρο είναι δικό του» και δε θέλει κανέναν άλλο να το επισκέπτεται. Στο πολύ αστείο «Λίγο πολύ κι ακόμα πιο πολύ», το σκιουράκι καταβροχθίζει όλα τα κουκουνάρια και τα φύλλα του δέντρου του μέχρι που μένει μόνο ο κορμός – κι όταν το χρειάζεται, δεν έχει μείνει μέρος να κρυφτεί. Στο «Θα ήθελα», έχει βαρεθεί να είναι μόνο σκιουράκι... μέχρι που συναντά ένα αγριογούρουνο με ουρά... σκίουρου!