Το "Τανγκό μες στον καθρέφτη" είναι καμωμένο απ' το ημερολόγιο μιας γυναίκας, τρεις μήνες την ’νοιξη. Μέσα από τις σελίδες του, περνούν αποσπάσματα απ' την ζωή της κι απ' τη ζωή πέντε φίλων της. Η ίδια πάντως αναρωτιέται:...
Τι κάνω δηλαδή γράφοντας με τις ώρες τόσα πολλά; Θέλω να πιστεύω πως σκαλίζω το χαρτί για τις αλήθειες μου, πως βάζω τάξη στις σκέψεις μου, πως δίνω ονόματα στο άγνωστο, πως εξορκίζω τους φόβους μου που, σχεδιάζοντας τους σε ήρεμες λέξεις τους αποφορτίζω απ' τον κίνδυνο να συμβούν. Πως σαν υπάκουος γραφιάς του μύχιου εαυτού μου καταγράφω μέσα στην ησυχία του σπιτιού τα μηνύματα που στέλνει για να τα μαθαίνω κι εγώ.
Συμβαίνουν όμως αυτά ή γράφω για ν' αυτοδικαιώνομαι ακόμα πιο συστηματικά; Σκαλίζω για τις αλήθειες μου ή θάβω αλήθειες; Καθαρίζω το πρόσωπό μου ή αργά αργά το μεταπλάθω όπως θα το 'θελα για να το ανέχομαι; Για να το αγαπήσω ίσως κάποτε;
Πόσο ύπουλη και υποκριτική μπορεί να γίνει η δύναμη του λόγου;