Ο Μπρεχτ έγραψε το έργο "Ταμπούρλα μέσα στη νύχτα" προτού να γίνει μαρξιστής, μολαταύτα είναι εμφανής η έννοια της πάλης των τάξεων στη σκέψη του συγγραφέα. Βρισκόμαστε στη Γερμανία λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο: η αυτοκρατορία κατέρρευσε, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης μόλις διακηρύχτηκε, η Συνθήκη των Βερσαλλιών δεν έχει ακόμη υπογραφτεί είναι μια εποχή καταστροφικής αυτοπεποίθησης και κατάθλιψης αλλά και μια εποχή των ονείρων και της επανάστασης.

Στην πρωταγωνιστική φιγούρα του πυροβολητή Αντρέα Κράγκλερ, που τον παράτησε η ερωμένη του, ο Μπρεχτ σκιαγραφεί τον "κάλπικο προλετάριο", τον "μοιραίο επαναστάτη", που σαμποτάρει την Επανάσταση, τον οποίο ο Λένιν πολέμησε πιο βίαια από τους "απροκάλυπτους μπουρζουάδες". Ο προλετάριος και κατά συνθήκη επαναστάτης Κράγκλερ, όταν έρχεται αντιμέτωπος με το δίλημμα: υποστήριξη μιας επαναστατικής ανατροπής ή η "δύναμη της αγάπης", γυρίζει την πλάτη του στην Επανάσταση και γίνεται ξανά ιδιωτεύων αστός.

Το έργο, είναι μια δραματική μπαλάντα για έναν στρατιώτη που γύρισε από τον πόλεμο, ο Μπρεχτ όμως το έχει χαρακτηρίσει ως κωμωδία, ωστόσο μάλλον είναι μια σάτιρα της επανάστασης. Οι επαναστάτες που βλέπουμε είναι αστοί που έχουν υποτιμηθεί από την τάξη τους: πομπώδεις διανοούμενοι και αργόσχολοι θαμώνες κακόφημων μπαρ. Απόβλητοι της κοινωνίας, που υποφέροντας από αφασία της ψυχής, εξαγοράζουν τα όνειρά τους στη μυθική και ουτοπική επανάσταση.