Πολλές σκέψεις, κρίσεις, συμπεράσματα, σχόλια και ιστορικές αξιολογήσεις θα μπορούσαν να διατυπωθούν για το Απάνθισμα αυτό, άλλα θα προτιμήσουμε να περιορισθούμε εδώ σε δύο μόνο παρατηρήσεις, που κατ' απόλυτη λογική αναγκαιότητα προκύπτουν από τα κείμενα αυτά -παρατηρήσεις που φρονούμε ότι αφήνουν άναυδο ειδικά τον σημερινό Έλληνα:

Α. Την πολεμική του Χριστιανισμού κατά του Ελληνισμού, την αδιάλειπτα συνεχιζόμενη ως σήμερα, καμμία ιστορική αλλαγή, πολιτισμική εξέλιξη ή πολιτική πρόοδος δεν στάθηκαν ικανές να την αμβλύνουν, να την μετριάσουν, να την σταματήσουν. Η μόνη ερμηνεία που μπορεί να δοθεί στο παράδοξο αυτό και μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία της εξέλιξης της ανθρωπότητας είναι προφανής: Ο Ελληνισμός, δηλαδή ο τρόπος σκέψης και ζωής που διαμόρφωσαν οι προχριστιανικοί Έλληνες, υπήρξε το μοναδικό εμπόδιο για την επιβολή του ασιατικού δογματισμού από την εμφάνιση του και στους πρώτους αιώνες της επικράτησης του και αποτελεί και σήμερα τον μοναδικό «κίνδυνο», που, αν σταματήσει ο διωγμός και ή απαξίωση του, μπορεί να ανασυγκροτηθεί και να κλονίσει και κατάργηση την ιδεολογική κυριαρχία του επομένως ή επαγρύπνηση και ή συνεχής πολεμική του Χριστιανισμού κατά του Ελληνισμού αποτελούν ζωτικής σημασίας πολιτική του πρώτου, από την επιτυχία της οποίας εξαρτάται ή ιστορική του επιβίωση.

Β. Η επίσημη ονομαστική επίθεση κατά των Ελλήνων από Έλληνες κληρικούς στις εκκλησίες της Ελλάδος αποτελεί μία πραγματικότητα επίσης πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά, που, αν δεν ήταν γνωστή τοις πάσι, προφανής και αυταπόδεικτη, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας. Όμως με διαρκή και απεριορίστως ισχύουσα εντολή της 'Εκκλησίας της Ελλάδος όλοι οι Έλληνες κληρικοί εξαπολύουν σχεδόν καθημερινά την επίθεση αυτή και όλοι οι Έλληνες πιστοί την υφίστανται επί αιώνες, χωρίς ποτέ κάποιος να αντίδραση στο παραμικρό.