Κυκλοφορούν στους ίδιους κακοφωτισμένους δρόμους, στον σιδηροδρομικό σταθμό και στα μπαρ, ζουν σε βρόμικες πολυκατοικίες, βρίσκουν παρηγοριά στη λογοτεχνία, έχουν μάθει να σωπαίνουν και να παριστάνουν πως όλα πάνε καλά. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για μια γυναίκα να ξεχνά;

Η Μαρία πιστεύει ότι τη ζωή μας δεν την ορίζει η οικογένεια αλλά το χρήμα. Όταν αποφασίζει να φύγει από την επαρχιακή της πόλη για να δουλέψει στην πρωτεύουσα, εγκαταλείπει και τη νεογέννητη κόρη της. Τις νύχτες όμως έρχεται στη σκέψη της εκείνο το μωρό. Πολλά χρόνια αργότερα, η εγγονή που δε γνώρισε, η Αλίθια, εγκαταλείπει τη μητέρα της και προσπαθεί να επιβιώσει στην πρωτεύουσα δουλεύοντας πωλήτρια. Δεν έχει όνειρα, μόνο τον ίδιο πάντα εφιάλτη: την αυτοκτονία του πατέρα της. Γιαγιά και εγγονή έχουν η καθεμιά τη δική της εκδοχή για ό,τι συνέβη. Δε θα γνωριστούν ποτέ, αν και, με κάποιον τρόπο, θα διασταυρωθούν.

Από την Κόρδοβα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στη σημερινή Μαδρίτη, από την κηδεία του στρατηγού Φράνκο στους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος, τα Θαύματα διατρέχουν με ορμή τα χρόνια και την Ιστορία, δίνοντας φωνή σε γυναίκες αθέατες, κι ωστόσο θαρραλέες, παρά την έλλειψη της αγάπης και το βάρος της καταγωγής.