Δεν θα βρεις ποτέ, μια ψυχή ολόκληρη σε έναν στίχο.
Μόνο κάποια ψήγματα ακουμπισμένα σε λέξεις σκόρπιες
σε κάποιες σελίδες,
έτοιμες να εισχωρήσουν σε έναν άλλο νου
και να πλάσουν καινούριες προτάσεις.
Προτάσεις που κρύβονται από τον αληθινό παραλήπτη.
…Κάθε πρόταση ένα πανί που ξεσκονίζει μία ανάμνηση,
κάθε ανάμνηση ένα μετάλλιο μικρού παιδιού,
κάθε τόσο κάποια χαρά θα υφαίνει ένα ωραίο ρούχο για την καρδιά.
Δεν είναι πως οι λέξεις θα περιγράψουν ποτέ κάποιο συναίσθημα,
γιατί όσες φορές κι αν τις διαβάσεις
-ακόμα κι από την ανάποδη μεριά-
δεν θα καταλάβεις ποτέ τι προσπαθούνε να πούνε.