ΟΠΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΣΜΙΞΕ ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Οι ιστορικές μαρτυρίες είναι σημαδιακές. Ο θαλασσοπόρος Σκύλακας υπήρξε ο πρώτος Έλληνας που διέπλευσε τους ποταμούς της Ινδίας. Στις όχθες του Γάγγη δίδασκαν τότε οι σοφοί Ινδοί Βούδας, Καπίλα και Μαχαβίρα. Ο Εκαταίος και ο Σκύλακας - από τις γειτονικές Ιωνία και Καρία - δημοσιοποίησαν περίπου ταυτόχρονα τις ταξιδιωτικές τους εντυπώσεις, από τις χώρες και τους λαούς του Μεγάλου Περίπλου. Ο Εκαταίος υπήρξε μαθητής του Πυθαγόρα, συνομήλικου και γείτονα του Ξενοφάνη, στην Κάτω Ιταλία. Ο Ηράκλειτος σχολίασε την πολυμάθεια των τριών ηρώων μας, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη και Εκαταίου. Ο Κομφούκιος είχε γνωρίσει λίγο νωρίτερα τον υπέργηρο Λάο Τσε και η μεταξύ τους στιχομυθία έχει καταγραφεί στην μνήμη του κινεζικού λαού.

Η ιστορία μας λοιπόν - άμεσα ή έμμεσα - διαδραματίστηκε και οι πρωταγωνιστές της την βίωσαν τότε στον Γάγγη τις κοσμοθεωρίες αλλήλων, είτε τις μετέδωσαν, συν τω χρόνω, σε μας τους μεταγενέστερους.