Ο νομοθέτης, έχοντας επίγνωση της έλλειψης διαπραγματευτικής δύναμης του δημιουργού έναντι του οικονομικού του αντισυμβαλλομένου, υιοθέτησε ένα σύνολο συμπληρωματικών προστατευτικών κανόνων, ρυθμιστικών των συμβάσεων, που συνδέουν τον δημιουργό με τον εκμεταλλευτή του έργου του. Ο νομοθέτης παρεμβαίνει έτσι σε αυτήν την «ιδιόμορφη» σύμβαση προκειμένου να προστατεύσει τον δημιουργό από τις υπερβολικές, συχνά, επιθυμίες του αντισυμβαλλομένου του.

Η παρούσα μονογραφία αποσκοπεί στη μελέτη του συμβατικού δικαίου του δημιουργού σε τρεις χώρες: Ελλάδα, Γαλλία και Γερμανία. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου εξετάζεται η αποτελεσματικότητα της νομοθετικής παρέμβασης στο στάδιο της κατάρτισης της σύμβασης εκμετάλλευσης της πνευματικής ιδιοκτησίας ενώ στο δεύτερο μέρος αναλύεται η αποτελεσματικότητα των προστατευτικών μηχανισμών, κατά το στάδιο της εκτέλεσης των συμβάσεων εκμετάλλευσης της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Πρόκειται για μία πρωτότυπη εργασία η οποία προσφέρει μία πρακτική ανάλυση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου των συμβάσεων και μία πολύτιμη παράθεση νομολογιακών παραδειγμάτων που αφορούν τα ζητήματα εκμετάλλευσης πνευματικών δικαιωμάτων. Απευθύνεται τόσο στην ευρύτερη ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στους νομικούς της πράξης (δικηγόρους, δικαστές) που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με ζητήματα σχετιζόμενα με τις συμβάσεις εκμετάλλευσης.