Σε αυτό το μικρό μυθιστόρημα μιλώ για ανθρώπους δικούς μου, τη μάνα μου, τον περίγυρό μου, τον εαυτό μου δεκαετία του 60 σε μια γειτονιά της πόλης ενός νησιού.
Τις όμορφες στιγμές τού παρελθόντος μπορεί κανείς να τις φυλάει μέσα του σαν κρυφό πετράδι, μπορεί όμως να τις σέρνει πίσω του σαν τη σιδερένια μπάλα του κατάδικου, παρατηρεί ο Γκρέγκορ φον Ρετσόρι.