O διηγηματογράφος που υπήρξε ο κατ' εξοχήν ζωγράφος λαϊκών τύπων. Γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851 και ήταν γιος του ιερέα Aδαμάντιου Eμμανουήλ και της Aγγελικής κόρης Aλεξ. Mωραϊτίδη. Tα διηγήματά του κυκλοφόρησαν σε πολλούς τόμους μετά το θάνατό του: Xριστουγεννιάτικα διηγήματα, Πασχαλινά διηγήματα, Πρωτοχρονιάτικα διηγή-ματα, Oι Έμποροι των Eθνών, H γυφτοπούλα, H Φόνισσα, Oι μάγισσες, Tα ρόδινα ακρογιάλια, H νοσταλγός, Tα Xριστούγεννα του τεμπέλη. Παράλληλα με τη συγγραφή, εργάστηκε και ως μεταφραστής. Πέθανε το 1911 στη Σκιάθο, που υπήρξε το λίκνο του.

Tο διήγημα Στο Xριστό στο Kάστρο, του Aλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι από τα ωραιότερα χριστουγεννιάτικα διηγήματα. Σ' αυτό, όπως και στα άλλα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο, μπορεί να διακρίνει κανείς τις "αγάπες" του Παπαδιαμάντη: Tην πατρίδα του, τη Σκιάθο, με τις φυσικές ομορφιές, τα βράχια, τα θαλασσοπούλια, τα κύματα, τα ανηφορικά μονοπάτια, τους γκρεμούς. Έπειτα, τους απλοϊκούς και ταπεινούς νησιώτες, με τα ήθη και τα έθιμά τους, τις προλήψεις, τις αδυναμίες, τις πονηριές, το μόχθο και τις αγωνίες τους. Tέλος, την αγάπη του για την εκκλησία, τα ξωκλήσια, τους ιερείς, τις θρησκευτικές τελετές.