Σαν ένα ροκ χωρίς πατρίδα, σαν ένα ροκ που μας αφορά όλους. Όχι μόνο στον ήχο. Μα κυρίως στις λέξεις. Δε φωλιάζει στα όργανα κ τις συναυλίες, αλλά σε καλώδια, οθόνες κ ασύρματα δίκτυα. Ηλεκτρισμός και φανταχτερές ιστορίες ψηφιακές μέσα σε φτωχογειτονιές.

Status σε τοίχους φωτεινούς και λευκούς μέσα στη νύχτα. Status οργισμένα, ερωτευμένα, μοναχικά κ χαρούμενα πότε πότε, καλλωπισμένα με μια φωτό που μόλις τραβήξαμε στη κίνηση ή τη θάλασσα ή ένα αγαπημένο τραγούδι από το YouTube. ’λλα καταγράφουν μια μεγάλη στιγμή, άλλα απλά την κάθε μέρα. Κάποια από αυτά μένουν σκέτα σλόγκαν κ άλλα νέα τραγούδια. Ένα προσωπικό soundtrack που γίνεται κοινό για όλους μας μιας και είναι παράλληλη αυτή η διαδρομή αναμετρώντας την αποδοχή μας σε emoticons κ favourites.

Ο Παύλος Συνοδινος την αντιστρέφει. Φωτογραφίζει τον τοίχο της οθόνης του και την καταγράφει με την δεκαδική της μορφή σε παλιό χαρτί. Το tech noir της Αθήνας είναι ψηφιακό αλλά όχι φουτουριστικό. Δεν υπόσχεται επαναστάσεις, αποζητά να τις εμπνεύσει. Δεν έχει σκοτάδια και έντονα χρώματα, αλλά ποσταρισμένες fotos σε ένα κιτρινισμένο τετράδιο. Συμπυκνώνει άναρχα στο χρόνο στιγμές και εποχές σε ένα κολάζ από εικόνες και ποιήματα από την πρόσφατη ιστορία μας, την πολιτική και τον έρωτα με απόσταγμα την έκδοση ενός βιβλίου - λευκώματος 11 μικρών κεφαλαίων ηλεκτρονικής ποίησης με το περιεχόμενο cd να συνοδεύει με ένα καινούριο τραγούδι το κάθε κεφάλαιο.

Το βιβλίο και το μουσικό CD κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ σε συνεργασία με τη "Γέφυρα Πολιτισμού 440 Hz".