'Στάσεις και Αποστάσεις' αποτυπώνουν μια διαδρομή. Καταγράφουν σταθμούς, προσδιορίζουν το πλαίσιο, αναλύουν πρόσωπα, τοποθετούνται απέναντι σε καταστάσεις. Εξηγούν πολιτικές που έχουν παρουσιαστεί με ποικίλους, αντιφατικούς και, ορισμένες φορές, άδικους τρόπους γιατί δεν ήταν ενσωματωμένες στα καθιερωμένα πλαίσια.

Η παραίτηση και η υποταγή σε μαζικές στάσεις και τάσεις δεν υπηρετεί το συμφέρον των πολιτών. Η επανεκκίνηση της χώρας θα επιτευχθεί όταν, με ειλικρίνεια, αναμετρηθούμε με βαθύτερες παθογένειες της εθνικής μας ταυτότητας, αναζητήσουμε τα πραγματικά αίτια της σημερινής πρωτοφανούς κρίσης, και χαράξουμε κοινή πορεία.

Η κρίση αναδεικνύει ένα αντιφατικό στοιχείο της ιστορικής μας εξέλιξης, την ικανότητα να πραγματοποιούμε μεγάλα θετικά βήματα, τα οποία στην συνέχεια ανατρέπουμε με αυτοκαταστροφική δράση.

Το παράδειγμα της ένταξης στην ευρωζώνη το 2001 είναι διαφωτιστικό. Στη διάρκεια της δεκαετίας του '90 η Ελλάδα υλοποίησε φιλόδοξες πολιτικές για την σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της οικονομίας. Τα πραγματικά εισοδήματα και το βιοτικό επίπεδο βελτιώθηκαν σημαντικά. ’νοιξαν νέοι ορίζοντες για τη νέα γενιά.

Όμως, μετά την ένταξη η προσπάθεια σταμάτησε. Επικράτησαν η χαλαρότητα, ο λαϊκισμός, η φοβία των μεταρρυθμίσεων. Η χώρα έχασε μια μοναδική ευκαιρία για να εξασφαλίσει προοπτική ευημερίας για τους πολίτες.

Η ιστορική μας περιήγηση παραπέμπει περισσότερο σε παλίρροια, όπου αντίρροπα θαλάσσια ρεύματα εναλλάσσονται, παρά σε σταθερή πορεία με προορισμό και κατάληξη. Η ανάλυση των τεθλασμένων γραμμών της, στο πλαίσιο των προσωπικών εμπειριών που καταγράφονται εδώ, εισφέρει στην συλλογική προσπάθεια διαμόρφωσης ενός πιο θετικού και δημιουργικού εθνικού προσανατολισμού.