Από σένα δεν ζήτησα τίποτα, παρά μόνο εσένα. Από σένα ζήτησα τα πάντα, εσένα. Στέκεσαι μακριά από τη νύχτα, εκεί όπου φέγγουν μόνο τα μάτια σου και σε ρωτώ: Πόσα ταξίδια έκανα με εσένα; Πόσα ταξίδια έκανα χωρίς εσένα, ακουμπισμένος στην κόγχη των ματιών σου, προσδοκώντας το βλέμμα της φωνής σου;

Στην πρώτη συγγραφική προσπάθεια του Αλέξη Αδάμ, η πραγματικότητα μπλέκεται με τ' όνειρο αναζητώντας τον έρωτα. Εραστές χαμένοι στο παρελθόν ζουν το παρόν μόνο με προσδοκίες. Η θρησκευτικότητα, ο ερωτισμός συνθέτουν το σκηνικό.

Με γραφή συνειρμική και ονειρική, ο Αλέξης Αδάμ μας δίνει ένα κείμενο στα όρια του ερωτικού παροξυσμού, έτοιμο να σαρώσει σαν κύμα τις αισθήσεις.