"Από τα σκοτεινά σκαλιά κοίταξε κάτω το διάδρομο, είδε ένα σμάρι ίσκιους να στρίβουν, να μπαινοβγαίνουν στις γωνίες, άκουσε τις κυματιστές ομιλίες τους, φαντάστηκε τις κόχες των ματιών τους και τα ισχνά χέρια τους. Σίγουρα όμως θα 'ταν μικροί μυστικοί κι αναιμικοί, δίχως περίβλημα αόρατης πανοπλίας, τυλιγμένοι απλώς σε υφάσματα λεπτά, αραχνοΰφαντα, θα ψιθύριζαν καθώς εκείνος περπατούσε, θ' άγγιζαν τον ώμο του, θα του έλεγαν "Σσσςς. . ." σιγανά στ' αυτί."

Τα εφτά διηγήματα της συλλογής αποτελούν μεταφορές, παραβολές μιας ζωής έξω από τα όρια, έξω από τις επιταγές της κοινωνίας. Στις ιστορίες αυτές συναντάμε τον καταχωνιασμένο φόβο, τα ανομολόγητα πάθη, την αλλόκοτη, τερατώδη πλευρά των παραμυθιών. Ο νεαρός Ντύλαν Τόμας είναι ένας provocateur που, διατηρώντας όλη τη σκοτεινιά, το πένθος της εφηβείας, σκηνοθετεί δεξιοτεχνικά ένα σύμπαν που δονείται από εικόνες μυστικές. Κι ο στόχος που θέτει για τον εαυτό του σε τούτα τα νεανικά διηγήματα είναι να μοιάζουν με "αυγά γεννημένα από τίγρεις" - να αποπνέουν μια υπέροχη πρωτοτυπία, κάτι νέο και πολύτιμο και απίστευτα σπάνιο!