Μια συλλογή από διηγήματα τρόμου θα μείνουν ανεξίτηλα στη φαντασία σας.

«Ορισμένα σπίτια, όπως και ορισμένα πρόσωπα, καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να δείξουν αμέσως την κακή τους φύση. Όσον αφορά τα πρόσωπα, δεν χρειάζεται να τους προδώσει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Μπορεί να διαθέτουν χαρούμενη έκφραση και ευφυές χαμόγελο και, όμως, λίγη ώρα μαζί τους να μπορεί να προκαλέσει την πεποίθηση ότι κάτι δεν πάει καλά: ότι είναι κακοί. Χωρίς να το θέλουν, φαίνεται να σέρνουν πίσω τους μια ατμόσφαιρα μυστικών και μοχθηρών σκέψεων που κάνει τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω τους να τους αποφεύγουν σαν να είναι άρρωστοι».

«Κι έτσι, τριγυρνούσα σε όλο αυτό το μικρό κομμάτι του νησιού, ελπίζοντας ότι, με κάποιο τρόπο, θα μπορούσε να είχε βγει και αυτός εκεί χωρίς να το ξέρω, έχοντας στο μυαλό μου εκείνη την απαίσια τελευταία κραυγή του που άκουσα μέσα στο σκοτάδι. Και, τότε, η νύχτα με τύλιξε, έπεσε σαν καταραμένη χοντρή κουβέρτα από τον ουρανό και-».

Ανακαλύψτε τα ανατριχιαστικά βάθη της ανθρώπινης ψυχής στο βιβλίο «Το άδειο σπίτι και άλλες ιστορίες φαντασμάτων» του Algernon Blackwood. Σε αυτή τη συλλογή, ο Blackwood προσκαλεί τους αναγνώστες να αντιμετωπίσουν τους βαθύτερους φόβους τους. Από το δυσοίωνο κενό των εγκαταλελειμμένων σπιτιών μέχρι τις συναντήσεις με ανήσυχα πνεύματα στην ερημιά, κάθε ιστορία είναι μια μαγευτική εξερεύνηση του ανθρώπινου ψυχισμού και των υπερφυσικών δυνάμεων που παραμονεύουν ακριβώς πίσω από το πέπλο της πραγματικότητας.

Ετοιμαστείτε να ταξιδέψετε στο άγνωστο, καθώς συνοδεύετε χαρακτήρες που βρίσκονται εν μέσω ανεξήγητων γεγονότων. Καθώς ξετυλίγεται κάθε ιστορία, η ένταση αυξάνεται, παρασύροντάς σας αδυσώπητα προς συγκλονιστικές αποκαλύψεις που αμφισβητούν όλα όσα νομίζατε ότι γνωρίζατε για τον κόσμο.

Με το αριστοτεχνικό μείγμα ατμόσφαιρας, αγωνίας και ψυχολογικής διορατικότητας, «Το άδειο σπίτι και άλλες ιστορίες φαντασμάτων» είναι μια διαχρονική συλλογή που θα γοητεύσει τόσο τους οπαδούς του υπερφυσικού όσο και τους λάτρεις του κλασικού τρόμου. Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τις σκιές που παραμονεύουν στο σκοτάδι;

Καθώς έπεφτε το λυκόφως, το άδειο σπίτι γινόταν μια πύλη προς τον άλλο κόσμο, όπου το πέπλο ανάμεσα στους ζωντανούς και τους νεκρούς γινόταν λεπτό και τα πνεύματα των αποθανόντων περπατούσαν ανάμεσά μας.