Στο πέμπτο βιβλίο του ο Βασίλης Χουλιαράς οικοδομεί έναν περίτεχνο λαβύρινθο από διηγήματα και, κλείνοντας το μάτι στον αναγνώστη, του χαρίζει ένα κουβάρι νήματος και τον προσκαλεί να εισέλθει στο εσωτερικό του και να συναντήσει όσα κρύβονται εκεί. Βαδίζοντας κανείς στους διαδρόμους των σύντομων ιστοριών αυτής της συλλογής, αντιλαμβάνεται από νωρίς ότι αυτοί είναι γεμάτοι με πλήθος απαντήσεων και με ένα ακόμη μεγαλύτερο πλήθος από ερωτήματα, τα οποία αποτελούν την απαραίτητη προϋπόθεση για να οδηγηθεί στο κέντρο του λαβυρίνθου. Και εκεί, στην καρδιά ενός λογοτεχνικού σύμπαντος, γοητευτικού και μυστηριώδους όσο η ίδια η ζωή, λάμπει μια αλήθεια που αλλάζει πρόσωπο διαρκώς, ανάλογα με το πόσο θάρρος έχει εκείνος που κοιτάζεται στον καθρέπτη, η οποία τον περιμένει και τον καλεί να παραδεχτεί ότι, όσο υψηλό και αν είναι κάθε φορά το τίμημα, τα όρια υπάρχουν για έναν μόνο λόγο: για να υπερβαίνονται.