Σε αυτό το βιβλίο, ο θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης αναλύεται ως θεσμός που θεμελιώνεται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης. Τα θεσμικά χαρακτηριστικά, οι μηχανισμοί προστασίας και χρηματοδότησης, το συλλογικό φαντασιακό είναι άρρηκτα συνυφασμένα με τη θεωρία της αλληλεγγύης. Η προσέγγιση της κοινωνικής ασφάλισης υπό το φως της αρχής της αλληλεγγύης αναδεικνύει τη στενή σχέση μεταξύ τους και τις -ακόμα ανεκπλήρωτες- δυνατότητες εμβάθυνσης στην αλληλέγγυα λειτουργία του θεσμού. Μέσω των συνεχών «μεταρρυθμίσεων», η κρίση της κοινωνικής ασφάλισης ερμηνεύεται ως υποχώρηση της αρχής της αλληλεγγύης και της ενίσχυσης της διακινδύνευσης, της ατομικής ευθύνης και του ανταγωνισμού.

Η οπτική αυτή φιλοδοξεί να συμβάλει στην ανανέωση και τον εμπλουτισμό της συζήτησης για το παρόν και το μέλλον του θεσμού, ο οποίος βρίσκεται ενώπιον της διπλής πρόκλησης της αξιοπρεπούς προστασίας των ασφαλισμένων και της προσαρμογής για την κάλυψη ενός αυξανόμενου πρεκαριάτου.