Στις αρχές του εικοστού αιώνα, σε μια εξοχική βίλα στον ιταλικό βορρά, φτάνει, από την Αργεντινή, η νεαρή μέλλουσα Νύφη. Η Οικογένεια την υποδέχεται, χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σημασία, ο Γιος δε βρίσκεται εκεί, είναι στην Αγγλία, απασχολημένος με υποθέσεις της ανθηρής υφαντουργικής επιχείρησης. Στέλνει όμως εντυπωσιακά δώρα, ξανά και ξανά. Και η Νύφη τον περιμένει, μέσα στο προστατευμένο περιβάλλον του σπιτιού και τις επιβεβλημένες ιεροτελεστίες του. Οι ατέλειωτες μέρες οργανώνονται γύρω από τα λουκούλλεια πρωινά, πανδαισίες γεύσεων και αισθήσεων, οι πρώτες νυχτερινές ώρες είναι ώρες αγωνίας, καθώς όλοι οι θάνατοι στην οικογένεια κατά τα τελευταία εκατόν δεκατρία χρόνια ήρθαν με το σκοτάδι. Ο οικονόμος Μοντέστο περιφέρεται, δραστήριος και ακριβής, εγγυώμενος τους ρυθμούς της μικρής κοινωνίας. Ο Θείος ενεργεί και αποφασίζει πίσω από το πέπλο μιας υπνηλίας που δεν τον εγκαταλείπει ούτε την ώρα που παίζει τένις. Ο Πατέρας, μειλίχιος και σταθερός, κατεβαίνει στην πόλη κάθε Πέμπτη. Η Κόρη παλεύει ενάντια στον εφιάλτη της νύχτας. Η Μητέρα ζει στην αύρα της μυθολογικής της ομορφιάς. Όλα δείχνουν να συγκλίνουν προς την αναμονή του Γιου, που εξακολουθεί να στέλνει δώρα και να παραμένει άφαντος...