Η μεταπολεμική περίοδος αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στον πολιτισμικό διάλογο Αμερικής και Ευρώπης, καθώς μονοπωλείται από την πολιτική και οικονομική ηγεμονία των Η.Π.Α. στην γηραιά ήπειρο αλλά και από την πολιτισμική και ιδεολογική «σταυροφορία» τους σ αυτήν.

Στο πλαίσιο αυτό, η πεποίθηση ότι στο εξής οι Η.Π.Α. αποτελούν βασικό σκηνικό διεθνών εξελίξεων γίνεται εξαιρετικά δημοφιλής σε ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής διανόησης, που με την παρότρυνση των αμερικανικών κυβερνήσεων σπεύδει να γνωρίσει από κοντά αυτόν τον «γνωστό, άγνωστο» κόσμο.

Από την πλευρά της Ελλάδας, τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα που γράφτηκαν για την Αμερική μεταπολεμικά, είναι εκείνα που συνδυάζουν ταξιδιωτικές εντυπώσεις με κοινωνικές αναλύσεις, μέσα από τη βιωματική και εξερευνητική ματιά των συγγραφέων τους στον Νέο Κόσμο.

Το βιβλίο εστιάζει στα κείμενα των πρώτων Ελλήνων διανοουμένων, αντιπροσωπευτικών εκπροσώπων της γενιάς του 30, οι οποίοι στις αρχές της δεκαετίας του 1950 συμμετείχαν στο πρόγραμμα ανταλλαγής της αμερικανικής κυβέρνησης Smith-Mundt, με σκοπό να γνωρίσουν καλύτερα την χώρα, τους ανθρώπους της και να γράψουν γι αυτά.

Τα ταξίδια ήταν καλοσχεδιασμένα, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και όλα τα έξοδα καλυμμένα από την αμερικανική κυβέρνηση. Κάπως έτσι, με φόντο την αμερικανική πολιτισμική προπαγάνδα ξεκινά και το οδοιπορικό των Βενέζη, Θεοτοκά και Καραγάτση στην Αμερική.