«Γιατί, μπαμπά, το σκοτάδι είναι μαύρο;»
«Γιατί όταν πάμε κάπου λέμε “γεια σας”;»
«Γιατί, μπαμπά, δεν μιλάμε σε ξένους;»
«Γιατί όταν λέμε “γεια”, μιλάμε σε ξένους;»
«Γιατί δεν μεγαλώνω γρήγορα;»
«Γιατί ο Αγιος Βασίλης φοράει πάντα κόκκινα;»
«Γιατί, μπαμπά, πρέπει να δουλεύεις;»
«Γιατί, μπαμπά, η μαμά κάθε βράδυ
ρωτάει τι φαΐ να φτιάξει αύριο;»
«Γιατί η μαμά όταν έχει πολλά πιάτα
και πρέπει να τα πλύνει, φωνάζει “τρελαίνομαι”;»
«Γιατί δεν τρώμε κάθε μέρα πίτσα;»
«Γιατί δεν μπορώ να φάω όσες σοκολάτες θέλω;»
«Γιατί δεν οδηγώ όπως εσύ;»
«Γιατί δεν πάω μόνος μου στο νηπιαγωγείο;»
«Γιατί, μπαμπά, μένουμε στο ίδιο σπίτι;»
Ένας γνωστός, μπαμπάς κι αυτός, μας είπε κάποια στιγμή:
«Τα παιδιά είναι κακά...».
Πολλές φορές το σκεφτόμασταν μαζί με τη μαμά μας...
Τώρα πλέον είμαι σε θέση να απαντήσω...
Τα παιδιά είναι η εικόνα μας.
Ο καθρέφτης της ψυχής μας.