Κωνσταντινούπολη του 462 μ.Χ. Η Ευδοξία, βασίλισσα του δυτικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μετά το τέλος της αιχμαλωσίας της από τους Βανδάλους, επιστρέφει από την Αφρική στη γενέτειρα πόλη της. Έχουν περάσει χρόνια από τότε που μικρό κορίτσι, εγκατέλειψε τη Βασιλεύουσα.
Τώρα αισθάνεται ξένη και μόνη. Μάταια αναζητά έναν τρόπο να συνδεθεί με τις ρίζες της, ώσπου φτάνει στα χέρια της το ημερολόγιο της μητέρας της, της Αυγούστας Ευδοκίας.
Η ανάγνωση του ημερολογίου θα φωτίσει τα γεγονότα του παρελθόντος με έναν εντελώς νέο τρόπο. Η Ευδοξία θα ανακαλύψει όχι μόνο την ιστορία της οικογένειά της, αλλά την ιστορία του ανθρώπου που αγωνίζεται να δημιουργήσει έναν αληθινό εαυτό μέσα σε έναν βίαιο και σκληρό κόσμο, εκείνου που παλεύει για τον έρωτα, τη γνώση και την ελευθερία.

Μέσα στο βιβλίο οι ιστορίες των γυναικών τέμνονται και αντανακλούν η μία την άλλη: η παθιασμένη Ευδοκία, η σκληρή και φιλόδοξη Πουλχερία, η ευαίσθητη Φαύστα, η περιπλανώμενη Ευδοξία, η αθώα Πλακιδία, οι ερημίτισσες της Ανατολής, οι ζητιάνες και οι μάγισσες. Aλλες βασίλισσες, άλλες φτωχές και ανώνυμες μέσα στο ποτάμι της ιστορίας, όλες εξόριστες από την ευτυχία, όλες σε μια διαρκή αγωνία να ορίσουν την ψυχή και το σώμα τους.
Απέχουν άραγε οι ιστορίες τους από το παρόν και το μέλλον κάθε ανθρώπου που παλεύει να βρει τη θέση του μέσα σε έναν αβέβαιο κόσμο;