Η υπόθεση του «Eρωτευμένου Καίσαρα» εκτυλίσσεται παράλληλα σε δύο επίπεδα του χρόνου. Στο εγγύς μέλλον, στη σύγχρονη Ελλάδα με φόντο το δράμα των προσφύγων στη Λέσβο και τον αόρατο πόλεμο των κατασκόπων στις δύο πλευρές του Αιγαίου, αλλά και στο παρελθόν, στα τέλη Φλεβάρη του 1453, πίσω από τα θαλάσσια τείχη της πολιορκημένης, από τους Οθωμανούς, βασιλεύουσας Πόλης.

Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους, σχοινοβατούν η αρχαιολόγος Ντόροθι Γλαυκία και ο ιδιοφυής βυζαντινολόγος Έρασμος Βιεννέζης, αναζητώντας αρχαία σύμβολα και επιγραφές μέσα στον λαβύρινθο μιας υπόγειας πολιτείας, στο λημέρι της μυστικής Αδελφότητας των Ιπποτών του Δράκου. Αναζητώντας την απάντηση για το μεγαλύτερο απόκρυφο της ελληνικής Ιστορίας, για ένα επικίνδυνο μυστικό, ένα ανομολόγητο, που καραδοκεί επί έξι αιώνες αθόρυβα και καρτερικά, στη χοάνη του Θρύλου και της Λήθης.

Ένα μυθιστόρημα που εκτός από το μυστήριο και τη φαντασία, τις ιστορικές και αστυνομικές πτυχές του, τα φιλοσοφικά ή θεολογικά του διλήμματα, γράφτηκε κυρίως ως ένα είδος ύμνου, μιας νοερής σπονδής, προς την πεισματώδη μάχη, την «ιερή» θυσία του Έρωτα για να νικήσει τον Θάνατο.