Αντικείμενο της παρούσας έρευνας αποτελεί η διερεύνηση του τρόπου συγκρότησης, αλλά και των επιδράσεων, μιας σειράς σχέσεων με το παρόν και το μέλλον, με το εφικτό και με το ανέφικτο που διατηρούν μια σειρά από κοινωνικά υποκείμενα διαφόρων κοινωνικών ομάδων στην παρούσα συγκυρία, όπως αυτή οριοθετείται δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της γενικευμένης κρίσης του τρόπου αναπαραγωγής της ελληνικής κοινωνίας.

Με αυτόν τον τρόπο η εργασία έχει έναν διττό στόχο: από τη μία μεριά, να καταστήσει γνωστούς και κατανοητούς τους καθημερινούς ανθρώπους, αντικαθιστώντας την απλοποιημένη και μονοδιάστατη εικόνα της κατάστασής τους, όπως αυτή διαχέεται από τα ΜΜΕ, με μια πιο συνθέτη και πολύμορφη παράσταση, θεμελιωμένη στη γνώση των ίδιων των πραγματικοτήτων• και, από την άλλη μεριά, πάνω στον συγκεκριμένο κοινωνικό καμβά να υπερτονιστεί ένας πλουραλισμός προοπτικών που να αντιστοιχεί στον πλουραλισμό των απόψεων που συνυπάρχουν συμβιωτικά και ανταγωνιστικά στις σκηνές του καθημερινού κοινωνικού θεάτρου.