Ο Γουστάβο Αδόλφο Μπέκερ είναι, μαζί με τη Ροσαλία δε Κάστρο, ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος της μεταρομαντικής ποίησης στην Ισπανία, ένα λογοτεχνικό κίνημα του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα που χαρακτηρίζεται από μια προσωπική θεματική και από μια κατάλληλη εκφραστική απλότητα, απομακρυσμένη από τη ρητορική και την παραφορά του Ρομαντισμού. Το έργο του Μπέκερ επηρέασε αναμφίβολα τις μεταγενέστερες μορφές της ισπανόφωνης ποίησης όπως τον Ρουμπέν Δαρίο, τον Αντόνιο Ματσάδο, τον Χουάν Ραμόν Χιμένεθ και τους ποιητές της Γενιάς του 27. Η επιρροή του ήταν τόσο σημαντική που θεωρείται σήμερα ως ο πρωτοπόρος της σύγχρονης ισπανικής ποίησης. Αλλά, πέρα από τη θέση του στη λογοτεχνική ιστορία, ο Μπέκερ είναι ένας ζωντανός ποιητής, λαϊκός, γνωστός παγκοσμίως και τα ποιήματά του είναι πια ριζωμένα στην ισπανική ψυχή έχοντας την προτίμηση εκατομμυρίων αναγνωστών