Οι Αναμνήσεις μου, το πρώτο, χρονολογικά, κείμενο που γράφεται από ένα ερμαφρόδιτο άτομο, δεν είναι μόνο ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο διαθέτει και λογοτεχνικές αρετές: αφηγήσεις που γίνονται με τέχνη και δραματική ένταση, λυρισμό στην έκφραση του πόθου, στυλιστικές δεξιότητες. Θυμίζει τα μυθιστορήματα του 19ου ρομαντικού αιώνα που δημοσιεύονταν σε συνέχειες, με την υπεραφθονία των επιθέτων, τον μελοδραματικό τόνο, τη στερεότυπη ευαισθησία. Αλλά αυτή η εκ βαθέων εξομολόγηση, παρά τον μελοδραματισμό της, την παρωχημένη θρησκευτική ρητορική της και τις καταγγελτικές, σε σημεία, κορώνες της, γίνεται με απόλυτη ειλικρίνεια και δεν παύει να μας συγκινεί.