Ένας κομήτης μαγικός

Ένας κομήτης μαγικός
Είν’ ο επάνω χρόνος
Σχίζει την άβυσσο στα δυο
Κι ανοίγει ο δικός σου δρόμος

Φέρνει στα μάτια σου το φως
Κι ανθίζουν όλες οι απορίες
Σπέρνει τον ήχο στη σιωπή
Να βγάλεις γλώσσα στις χίλιες δυο Σειρήνες

Ανηφορίζει στη βροχή
Να ξεδιψάσουν τα φτερά σου
Αναβλύζει σαν πηγή
Με το πάθος της ματιάς σου
Φέρνει δακτύλιους στη γη
Να μείνει το αποτύπωμα σου
Φέρνει δακτύλιους στη γη
Να στολιστεί!