Ο Alexander Pope, γνήσιο τέκνο της νεοκλασικιστικής και της ανθρωπιστικής παράδοσης της εποχής του, θεωρήθηκε ο πιο προικισμένος εκφραστής της αγγλικής ποίησης στο πρώτο μισό του 18ου αιώνα, θέτοντας το ποιητικό μέτρο για την κομψότητα και την αρτιότητα στη μορφή και το ύφος, καθώς και για την τελειότητα του ηρωικού δίστιχου. Τα έργα του Pope -υποδείγματα του αγγλικού witticism με την ακριβή, διαυγή κι ευφυή έκφραση της αλήθειας- καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος λογοτεχνικών ειδών, ωστόσο ο ίδιος υπήρξε ένας κατεξοχήν σατιρικός ποιητής, επιλέγοντας, με την οξυδερκή κριτική ματιά και την ποιητική ευφυΐα του, να σατιρίσει για την επιφανειακότητα των ηθών και των αξιών τους ολόκληρη την αριστοκρατία του κόσμου των ευγενών αλλά και της διανόησης της εποχής του.

Η «Απαγωγή της Μπούκλας» (''The Rape of the Lock''), το δημοφιλέστερο ίσως έργο του Pope, είναι ένα ηρωικο-κωμικό ποίημα με την υφή ενός ρομαντικού παραμυθιού, εμπνευσμένο από πραγματικό περιστατικό, το οποίο θέτει στο επίκεντρο της απολαυστικής σάτιράς του τις περίπλοκες συμβάσεις με τις οποίες η κοινωνία αντιμετωπίζει το θέμα του φλερτ και του γάμου -κι επομένως και τα ίδια τα σεξουαλικά ένστικτα: ένας ευγενής κόβει τη μπούκλα από μια νεαρή καλλονή που θαυμάζει, και η απώλεια αυτή οδηγεί σε μια κυριολεκτική μάχη των δύο φύλων! Και το αποτέλεσμα είναι ένα σατιρικό ποίημα εξαιρετικά ευφυές, διασκεδαστικό και όμορφο, το οποίο δικαίως θεωρήθηκε ένα αριστούργημα της ψευδο-ηρωικής ποίησης.